İzmir’de yaşayan Engin Alkan, kiracılarını konuttan çıkaramayınca, kendisi kiracıların yanına taşındı. Temmuz ayından beri kiracılarıyla bir arada birebir konutta yaşayan Alkan, “seneler daha sonra 50 yaşında kendime bir mesken satın alabildim. Lakin kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım konutta şu an konuk gibiyim” dedi.İzmir’de yaşayan Engin Alkan (50), kalacak bir yeri olmadığı için bir müddetdir çalıştığı iş yerinde bulunan bir odada kalıyordu. Geçen Şubat ayında da Çeşme’de kendisine bir konut satın aldı ancak konutta kiracı altı kişi oturduğu için meskene taşınamadı. Meskeni satın aldığı kişi kiracıların, kontratının 1 Nisan itibariyle biteceğini ve en geç o tarihte kiracıların çıkacağını söylemiş oldu.
Çıkmaya niyetleri yok
Alkan da, bir süre daha iş yerindeki odada kalmaya karar verdi ve kiracılarına bir an evvel kendilerine yeni konut bulmalarını iletti. Lakin kiracıları yeni bir konut arayışına hiç girmedi. Haziran ayında da, Alkan’ın kaldığı iş yeri kapanınca, Alkan ortada kaldı. Aşikâr bir süre otelde kalan Alkan, bir daha kiracıların kapısını çaldı ve eşyalarıyla birlikte dışarıda kaldığını söylemiş oldu. Kiracıların ise çıkmaya niyeti yoktu. Kiracılar, kontratlarının 1 Temmuz itibariyle biteceğini ve bittikten daha sonra mesken bulana kadar çıkmayacaklarını söyleyip, Alkan’a isterse gidip şikayetçi olması gerektiğini söylemiş olduler. Alkan da, bunun üzerine bir avukat bulup durumu anlattı. Avukat, davanın en az bir yıl süreceğini ve muahede yoluna gitmesinin daha hakikat olacağını söylemiş oldu. Bunun üzerine Alkan, bir daha kiracılarının kapısını çalıp, eşyalarıyla birlikte dışarda kaldığını, kiracıları konut bulana kadar onlarla bir arada kalıp kalamayacağını sordu. Bunun üzerine kiracıları, Alkan’ın kendileriyle kalmasına müsaade verdi.
‘Bazı akşamlar daima birlikte oturup çay içiyoruz’
Temmuzdan beri kiracılarıyla birebir konutta yaşayan Alkan, yaşadığı mağduriyeti Milliyet’e anlattı. “Ev satın aldığım kişi aslında beni kandırmış. Zira kiracıların Nisan ayında meskenden çıkacağını söylemiş oldu lakin kontratları Temmuz’da bitiyormuş. Fakat kendilerine yeni mesken bulmadıkları için benim konutumda kalmaya devam ettiler. Benim kaldığım iş yeri de kapanınca ortada o denli kalakaldım. bir süre otelde kaldım ve kiracılara çıkmasını söylemiş oldum lakin çıkmadılar, gidip kendileri hakkında şikayetçi olabileceğimi söylemiş olduler. Şikayetçi olmam durumunda, davanın en az bir yıl uzayabileceğini öğrendim. Avukatım da, mutabakata gitmemim daha uygun olacağını söylemiş oldu.
Noter huzurunda mutabakata vardık. Üç ay içerisinde konut bulacaklar. Eylül ayına kadar kendilerine süre verdim. Eylül’de de çıkamazlarsa artık zorla tahliye ettireceğim. Zira şu an da hiç tanımadığım adamlarla tıpkı evdeyim. Eşyalarımın yarısı da hala bahçede duruyor. yıllar daha sonra 50 yaşında kendime bir ve satın alabildim. Fakat kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım konutta şu an konuk üzereyim. Onlar kiralarını ödeyip yaşamaya devam ediyor. Ben mecburiyetten onlarla tıpkı odada kalıyorum. Zira benim de gidebileceğim bir yer yok. Şu ana kadar kendileriyle rastgele bir zahmet yaşamadık, birtakım akşamlar daima birlikte
oturup çay içiyoruz.”
Çıkmaya niyetleri yok
Alkan da, bir süre daha iş yerindeki odada kalmaya karar verdi ve kiracılarına bir an evvel kendilerine yeni konut bulmalarını iletti. Lakin kiracıları yeni bir konut arayışına hiç girmedi. Haziran ayında da, Alkan’ın kaldığı iş yeri kapanınca, Alkan ortada kaldı. Aşikâr bir süre otelde kalan Alkan, bir daha kiracıların kapısını çaldı ve eşyalarıyla birlikte dışarıda kaldığını söylemiş oldu. Kiracıların ise çıkmaya niyeti yoktu. Kiracılar, kontratlarının 1 Temmuz itibariyle biteceğini ve bittikten daha sonra mesken bulana kadar çıkmayacaklarını söyleyip, Alkan’a isterse gidip şikayetçi olması gerektiğini söylemiş olduler. Alkan da, bunun üzerine bir avukat bulup durumu anlattı. Avukat, davanın en az bir yıl süreceğini ve muahede yoluna gitmesinin daha hakikat olacağını söylemiş oldu. Bunun üzerine Alkan, bir daha kiracılarının kapısını çalıp, eşyalarıyla birlikte dışarda kaldığını, kiracıları konut bulana kadar onlarla bir arada kalıp kalamayacağını sordu. Bunun üzerine kiracıları, Alkan’ın kendileriyle kalmasına müsaade verdi.
‘Bazı akşamlar daima birlikte oturup çay içiyoruz’
Temmuzdan beri kiracılarıyla birebir konutta yaşayan Alkan, yaşadığı mağduriyeti Milliyet’e anlattı. “Ev satın aldığım kişi aslında beni kandırmış. Zira kiracıların Nisan ayında meskenden çıkacağını söylemiş oldu lakin kontratları Temmuz’da bitiyormuş. Fakat kendilerine yeni mesken bulmadıkları için benim konutumda kalmaya devam ettiler. Benim kaldığım iş yeri de kapanınca ortada o denli kalakaldım. bir süre otelde kaldım ve kiracılara çıkmasını söylemiş oldum lakin çıkmadılar, gidip kendileri hakkında şikayetçi olabileceğimi söylemiş olduler. Şikayetçi olmam durumunda, davanın en az bir yıl uzayabileceğini öğrendim. Avukatım da, mutabakata gitmemim daha uygun olacağını söylemiş oldu.
Noter huzurunda mutabakata vardık. Üç ay içerisinde konut bulacaklar. Eylül ayına kadar kendilerine süre verdim. Eylül’de de çıkamazlarsa artık zorla tahliye ettireceğim. Zira şu an da hiç tanımadığım adamlarla tıpkı evdeyim. Eşyalarımın yarısı da hala bahçede duruyor. yıllar daha sonra 50 yaşında kendime bir ve satın alabildim. Fakat kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım konutta şu an konuk üzereyim. Onlar kiralarını ödeyip yaşamaya devam ediyor. Ben mecburiyetten onlarla tıpkı odada kalıyorum. Zira benim de gidebileceğim bir yer yok. Şu ana kadar kendileriyle rastgele bir zahmet yaşamadık, birtakım akşamlar daima birlikte
oturup çay içiyoruz.”