Atatürk Havalimanı’nda 2016 yılındaki bombalı hücumda başına saplanan şarapnel modülüyle ağır yaralanan ve tabiplerin yüzde 1 yaşama talihi verdiği 27 yaşındaki Deniz Aksakal, 6 yıl ortasında yaşadıklarını Demirören Haber Ajansı’na anlattı. 45 kişinin vefatına niye olan atakta, babasıyla birlikte Almanya’dan gelen halasını karşılamak için dış sınırlar bekleme salonunda bulunan Aksakal, canlı bombayla 2 metre arada denk geldi. Babasının, direğin ardına korunması için sakladığı Deniz, bir anda başını canlı bombaya çevirdiğinde bomba patladı. Bir anda babasının üzerine yığılan Deniz Aksakal, 57 gün hastanede, 27 gün de ağır bakımda tedavi gördü. bu biçimde hukuk fakültesi birinci sınıf öğrenci olan Deniz Aksakal, okulunu dondurmak zorunda kaldı. Başından yaralanan Aksakal, bir süre yürüyemedi. Okula tekerlekli sandalyeyle gitmek zorunda kalan, sol elinin yalnızca yüzde 60’ını kullanabilen ve sağ kulağının ardındaki şarapnel kesimiyle yaşamaya devam eden Aksakal, pes etmedi ve okulunu bitirdi. Artık özel bir şirkette avukatlık yapan Aksakal, devlet memuru olabilmek için atanmak istiyor.
‘DEVLETİME HİZMET VERMEK İSTİYORUM’
27 yaşındaki Deniz Aksakal, yaşadığı güçlü süreci anlattı. Taarruzun akabinde geçen birinci 2 yılın kendisi için fazlaca daha sıkıntı olduğunu belirten Aksakal, “6 yılın birinci 2 yılı benim için fazlaca dertli geçti. 57 gün hastanede kaldım, 27 gün ağır bakımda yattım. Geri kalan kısmı da fizik tedavi nazaranrek geçirdim. Birinci 1 yıl okulu dondurmak zorunda kaldım, gidemedim. Psikolojim epey bozuktu. Sonraki yıl başladım. 2 ay tekerlekli sandalyeyle gitmek zorunda kaldım, yürüyemedim. 3 ve 4’üncü sınıfa olağan gittim fakat toplu taşıma kullanamadım. Bir biçimde mezun oldum, geçen yıl KPSS’ye girdim, kendi branşımda 143’üncü oldum. Şu anda marka patent alanında çalışıyorum. Özel bir dal olduğu için çalışmak güç, benim için sıkıntı. İlaç da kullanıyorum. Atanmak istiyorum. Devlet kanalında çalışıp, devletime hizmet vermek istiyorum” diye konuştu.
‘OKUMAK İSTEMEDİM, ENGELLİ KALDIN DEDİM…’?
Aksakal, “Ben başımdan yaralandım. Şarapnel aldım. Kaşımda, başımda hala izleri var. Şarapnel sağ kulağımın gerisinde. Sol elimi yüzde 60 kullanamıyorum. Bunlar artık mani değil. Tekerlekli sandalyeyle gitmek hayli zordu, özel taksilerle gittim. Güç bir müddetçti. Bu durumda okuldaki hocalarım da arkadaşlarım da epey dayanak oldu. Okumak istemedim, hatta okula gitmeyeceğim diye hayli tartıştım. daha sonra düşündüm, bu biçimdelar yürüyemiyordum. Deniz engelli kaldın dedim. Okumazsan ne yapacaksın, hiç bir şey yapamayacaksın diye düşündüm. En azından oku, iş bulursun diye düşündüm” dedi.
‘PARANOYAK ÜZERE OLMUŞTUM; YEŞİL HIRKA GÖRÜNCE VURMAK İSTİYORDUM’
Aksakal, “Atatürk Havalimanına yaklaşık 1 sene boyunca hiç gitmedim. Yeni havalimanına gidiyorum zira aşmak zorundayım. Okula korktuğum için gitmedim. Paranoyak üzere olmuştum. Canlı bomba üzerinde yeşil bir yağmurluk vardı. Çantası yoktu. Yeşil hırka görür görmez kalkıp dövesim geliyordu, vurmak istiyordum. O anı unutmam, unutamam. Bizi hiç bir vakit yenemezler, bitiremezler ülke olarak. Bu iş bu biçimde gidecek” diye konuştu.
‘YAT, BOMBA PATLADI…’?
Saldırıda havalimanında oğluyla bir arada olan baba Tuncay Aksakal ise, “Uçağın inme saati geldi, yolcu çıkış kapısının önündeydik. O orta, Deniz’le halasını beklerken dışarıda bir bomba patladı. Ben Güneydoğu’da askerlik yaptığım için anladım ve Deniz’e yat, bomba patladı dedim. Ben de üzerine muhafaza için yattım. Eşimi aradım, Deniz’i göndereceğim konuttan çıkma, ben buradaki insanlara yardım edeceğim dedim. Telefonu cebime koydum, beşerler dışarıya yanlışsız hamle ediyordu” dedi.
‘CANLI BOMBAYLA 2 METRE ARA KALMIŞTI’
Baba Aksakal, “Silah seslerinden üstümüze yanlışsız gelmeye başladılar. Silah sesleri olduğu için Deniz’e kurşun gelir diye, ardımızda beton bir direk vardı. Deniz’i ona yaslamıştım. Ben de ona siper olmuştum. Beşerler önümüzde koşuşturuyordu. En son canlı bombayla 2 metre uzaklıkta karşı karşıya geldik. Herkes koşuyordu. Biz durunca, adam bizi görür görmez yeleğe sarıldı. Üzerinde fünyeleri görür görmez, Deniz canlı bomba dedim. Deniz betonun art tarafına geçti ancak meraklıydı. Dönüp bombacıya baktı. O ortada patladı” diye konuştu.
‘YÜZDE 1 YAŞAMA BAHTI VAR DEDİLER’
Deniz’in bir anda üzerine yığıldığını anlatan baba Aksakal, “Deniz bir anda üzerime yığıldı. Öteki bir yerinde bir şey yoktu, ben de şaşırdım. daha sonra başında kanı gördüm. Öteki bir şey yoktu. Üzerime yığıldı ben de o anki şeyle, kendimi kaybettim lakin erken toparladım. Deniz’i bir polis arkadaşla birlikte, kapılar kilitlenmişti, cam çerçeveyi çıkardık, ambulansa bindirdik. Yüzde 1 yaşama talihi var dediler lakin bugünlere şükürler olsun” dedi.
‘AYLARCA KENDİME GELEMEDİM’
Baba Aksakal, “Oğlum büyük çaba verdi. Bu bize karşı değil, ülkemize karşı yapılan bir şeydi. Artık okulu bitirdi. Biraz hasar bıraktı fakat buna şükrediyoruz. Devletimin bu saatten daha sonra çocuğumun ardında olduğunu görmek istiyorum. O uğraşını verdi, emeği boşa gitmesin. Birtakım şeyleri sözle tanımı olmuyor. Evlat olunca insan kendini kaybediyor. Olağan bir şeyin olmuyor. Aylarca kendimi toparlayamadım. Çocuğum için çaba ettim. Bütün aklın fikrin, 24 saatte bir hekimlerin verdiği raporda oluyor. Sanki hekim ne diyecek diye bekliyorsun. Tanımı yok. Allah kimseye bu biçimde bir şey yaşatmasın. Benim çocuğumu bu hale getirdi. Bugünlere de şükürler olsun” tabirlerini kullandı.
‘DEVLETİME HİZMET VERMEK İSTİYORUM’
27 yaşındaki Deniz Aksakal, yaşadığı güçlü süreci anlattı. Taarruzun akabinde geçen birinci 2 yılın kendisi için fazlaca daha sıkıntı olduğunu belirten Aksakal, “6 yılın birinci 2 yılı benim için fazlaca dertli geçti. 57 gün hastanede kaldım, 27 gün ağır bakımda yattım. Geri kalan kısmı da fizik tedavi nazaranrek geçirdim. Birinci 1 yıl okulu dondurmak zorunda kaldım, gidemedim. Psikolojim epey bozuktu. Sonraki yıl başladım. 2 ay tekerlekli sandalyeyle gitmek zorunda kaldım, yürüyemedim. 3 ve 4’üncü sınıfa olağan gittim fakat toplu taşıma kullanamadım. Bir biçimde mezun oldum, geçen yıl KPSS’ye girdim, kendi branşımda 143’üncü oldum. Şu anda marka patent alanında çalışıyorum. Özel bir dal olduğu için çalışmak güç, benim için sıkıntı. İlaç da kullanıyorum. Atanmak istiyorum. Devlet kanalında çalışıp, devletime hizmet vermek istiyorum” diye konuştu.
‘OKUMAK İSTEMEDİM, ENGELLİ KALDIN DEDİM…’?
Aksakal, “Ben başımdan yaralandım. Şarapnel aldım. Kaşımda, başımda hala izleri var. Şarapnel sağ kulağımın gerisinde. Sol elimi yüzde 60 kullanamıyorum. Bunlar artık mani değil. Tekerlekli sandalyeyle gitmek hayli zordu, özel taksilerle gittim. Güç bir müddetçti. Bu durumda okuldaki hocalarım da arkadaşlarım da epey dayanak oldu. Okumak istemedim, hatta okula gitmeyeceğim diye hayli tartıştım. daha sonra düşündüm, bu biçimdelar yürüyemiyordum. Deniz engelli kaldın dedim. Okumazsan ne yapacaksın, hiç bir şey yapamayacaksın diye düşündüm. En azından oku, iş bulursun diye düşündüm” dedi.
‘PARANOYAK ÜZERE OLMUŞTUM; YEŞİL HIRKA GÖRÜNCE VURMAK İSTİYORDUM’
Aksakal, “Atatürk Havalimanına yaklaşık 1 sene boyunca hiç gitmedim. Yeni havalimanına gidiyorum zira aşmak zorundayım. Okula korktuğum için gitmedim. Paranoyak üzere olmuştum. Canlı bomba üzerinde yeşil bir yağmurluk vardı. Çantası yoktu. Yeşil hırka görür görmez kalkıp dövesim geliyordu, vurmak istiyordum. O anı unutmam, unutamam. Bizi hiç bir vakit yenemezler, bitiremezler ülke olarak. Bu iş bu biçimde gidecek” diye konuştu.
‘YAT, BOMBA PATLADI…’?
Saldırıda havalimanında oğluyla bir arada olan baba Tuncay Aksakal ise, “Uçağın inme saati geldi, yolcu çıkış kapısının önündeydik. O orta, Deniz’le halasını beklerken dışarıda bir bomba patladı. Ben Güneydoğu’da askerlik yaptığım için anladım ve Deniz’e yat, bomba patladı dedim. Ben de üzerine muhafaza için yattım. Eşimi aradım, Deniz’i göndereceğim konuttan çıkma, ben buradaki insanlara yardım edeceğim dedim. Telefonu cebime koydum, beşerler dışarıya yanlışsız hamle ediyordu” dedi.
‘CANLI BOMBAYLA 2 METRE ARA KALMIŞTI’
Baba Aksakal, “Silah seslerinden üstümüze yanlışsız gelmeye başladılar. Silah sesleri olduğu için Deniz’e kurşun gelir diye, ardımızda beton bir direk vardı. Deniz’i ona yaslamıştım. Ben de ona siper olmuştum. Beşerler önümüzde koşuşturuyordu. En son canlı bombayla 2 metre uzaklıkta karşı karşıya geldik. Herkes koşuyordu. Biz durunca, adam bizi görür görmez yeleğe sarıldı. Üzerinde fünyeleri görür görmez, Deniz canlı bomba dedim. Deniz betonun art tarafına geçti ancak meraklıydı. Dönüp bombacıya baktı. O ortada patladı” diye konuştu.
‘YÜZDE 1 YAŞAMA BAHTI VAR DEDİLER’
Deniz’in bir anda üzerine yığıldığını anlatan baba Aksakal, “Deniz bir anda üzerime yığıldı. Öteki bir yerinde bir şey yoktu, ben de şaşırdım. daha sonra başında kanı gördüm. Öteki bir şey yoktu. Üzerime yığıldı ben de o anki şeyle, kendimi kaybettim lakin erken toparladım. Deniz’i bir polis arkadaşla birlikte, kapılar kilitlenmişti, cam çerçeveyi çıkardık, ambulansa bindirdik. Yüzde 1 yaşama talihi var dediler lakin bugünlere şükürler olsun” dedi.
‘AYLARCA KENDİME GELEMEDİM’
Baba Aksakal, “Oğlum büyük çaba verdi. Bu bize karşı değil, ülkemize karşı yapılan bir şeydi. Artık okulu bitirdi. Biraz hasar bıraktı fakat buna şükrediyoruz. Devletimin bu saatten daha sonra çocuğumun ardında olduğunu görmek istiyorum. O uğraşını verdi, emeği boşa gitmesin. Birtakım şeyleri sözle tanımı olmuyor. Evlat olunca insan kendini kaybediyor. Olağan bir şeyin olmuyor. Aylarca kendimi toparlayamadım. Çocuğum için çaba ettim. Bütün aklın fikrin, 24 saatte bir hekimlerin verdiği raporda oluyor. Sanki hekim ne diyecek diye bekliyorsun. Tanımı yok. Allah kimseye bu biçimde bir şey yaşatmasın. Benim çocuğumu bu hale getirdi. Bugünlere de şükürler olsun” tabirlerini kullandı.