- Katılım
- 30 May 2021
- Mesajlar
- 2,935
Sabah gazetesi muharriri Dilek Güngör, yeni kredi paketiyle ilgili dikkat çeken bir yazı kaleme aldı…
“Hepsini birebir kefeye koymuyorum. Lakin kimse kusura bakmasın. Birçoğunun tıyneti bozuk…
Biliyorsunuz, ihracat ve turizme 150 milyar liralık ucuz kredi paketi muştusu verildi. Paranın 100 milyar lirası ihracatçılara, 50 milyarı ise turizmcilere…
Kime verilecek?
İhracatı artırıcı, ithalatı azaltıcı alanlara yönelik yatırım yapanlara… Öncelik de para yerli makine ve teçhizat yatırımlarına gidecek.
Yeni teşvik paketinde faiz yüzde 9…
KOBİ’ler için 250 milyon lira, KOBİ dışı firmalar için 1.5 milyar lira limit var.
Vade ise 2 yılı ödemesiz, 3 ila 10 yıl içinde…
Harikulade bir fırsat…
tıpkı vakitte kredinin kullandırılması konusunda geçmişten oldukça ders alınmış durumda… Malum, Kredi Garanti Fonu (KGF) teminatlı krediler hayatımıza yüklü olarak 2017’de girdi. O periyotta 250 milyar TL bol kepçeden dağıtıldı. Krediler üretim artışı sağlamak için kullanılamadı. Alan dövize gitti, gayrimenkule koştu.
Kredi genişlemesi kararı toplam talep artınca fiyatlarda baskı oluştu. daha sonra bankalar yoğurdu üfleyerek yemeye başladı. Her önüne gelen krediyi alamadı. İşadamına ihracat, istihdam, yerli üretim, katma bedel kuralları konuldu. Hatta müteahhitlerin mukavelelerde iş bitirdikçe ‘hakediş’ alması üzere krediler kullandırılmaya başlandı.
İktisat idaresi bununla da yetinmedi. Daha sıkı takip sistemi kurdu. Kredi alacak işadamına harcanmasını fatura ve mukavele ile belgelendirme mecburiliği getirdi.
Ama…
Bizim uyanık işadamları bu işin geriden dolanma usulünü de buldu.
Birçoğu 150 milyar liralık kaynağın yüzde 9 faizle dağıtılacağını duyar duymaz fatura ve mukavele belgelendirme zorunluluğunu delmek için formüller üretmiş bile…
Sağdan soldan duyuyorum.
Evvel tanıdığı firmayla anlaşıp, ondan mal almış üzere fatura kestirmeyi, kesilen faturayı gösterip bankadan kredi almayı, bir hafta daha sonra da o siparişi iptal etmeyi düşünenlerin sayısı hiç de az değil…
Anlayacağınız, bir daha alavare dalavereye başvuracak birileri ortaya çıktı…
Kâfi teminatı olmadığı için krediye erişemeyen işletmelere sağlanacak finansmanla, firmaların ayakta kalması ve üretime devam etmesi üzere yeterli niyetle hazırlanan bir paketi bir daha suiistimal etmeye hazırlanıyorlar.
Aman dikkat!
Düşünüyorum da, herbiçimde son deva olarak bu uyanıkların engellenmesi için ya verilen paralara çip takılması gerekecek ya da aldıkları TL’lerin seri no’larının not edilip, takip edilmesi…
“Hepsini birebir kefeye koymuyorum. Lakin kimse kusura bakmasın. Birçoğunun tıyneti bozuk…
Biliyorsunuz, ihracat ve turizme 150 milyar liralık ucuz kredi paketi muştusu verildi. Paranın 100 milyar lirası ihracatçılara, 50 milyarı ise turizmcilere…
Kime verilecek?
İhracatı artırıcı, ithalatı azaltıcı alanlara yönelik yatırım yapanlara… Öncelik de para yerli makine ve teçhizat yatırımlarına gidecek.
Yeni teşvik paketinde faiz yüzde 9…
KOBİ’ler için 250 milyon lira, KOBİ dışı firmalar için 1.5 milyar lira limit var.
Vade ise 2 yılı ödemesiz, 3 ila 10 yıl içinde…
Harikulade bir fırsat…
tıpkı vakitte kredinin kullandırılması konusunda geçmişten oldukça ders alınmış durumda… Malum, Kredi Garanti Fonu (KGF) teminatlı krediler hayatımıza yüklü olarak 2017’de girdi. O periyotta 250 milyar TL bol kepçeden dağıtıldı. Krediler üretim artışı sağlamak için kullanılamadı. Alan dövize gitti, gayrimenkule koştu.
Kredi genişlemesi kararı toplam talep artınca fiyatlarda baskı oluştu. daha sonra bankalar yoğurdu üfleyerek yemeye başladı. Her önüne gelen krediyi alamadı. İşadamına ihracat, istihdam, yerli üretim, katma bedel kuralları konuldu. Hatta müteahhitlerin mukavelelerde iş bitirdikçe ‘hakediş’ alması üzere krediler kullandırılmaya başlandı.
İktisat idaresi bununla da yetinmedi. Daha sıkı takip sistemi kurdu. Kredi alacak işadamına harcanmasını fatura ve mukavele ile belgelendirme mecburiliği getirdi.
Ama…
Bizim uyanık işadamları bu işin geriden dolanma usulünü de buldu.
Birçoğu 150 milyar liralık kaynağın yüzde 9 faizle dağıtılacağını duyar duymaz fatura ve mukavele belgelendirme zorunluluğunu delmek için formüller üretmiş bile…
Sağdan soldan duyuyorum.
Evvel tanıdığı firmayla anlaşıp, ondan mal almış üzere fatura kestirmeyi, kesilen faturayı gösterip bankadan kredi almayı, bir hafta daha sonra da o siparişi iptal etmeyi düşünenlerin sayısı hiç de az değil…
Anlayacağınız, bir daha alavare dalavereye başvuracak birileri ortaya çıktı…
Kâfi teminatı olmadığı için krediye erişemeyen işletmelere sağlanacak finansmanla, firmaların ayakta kalması ve üretime devam etmesi üzere yeterli niyetle hazırlanan bir paketi bir daha suiistimal etmeye hazırlanıyorlar.
Aman dikkat!
Düşünüyorum da, herbiçimde son deva olarak bu uyanıkların engellenmesi için ya verilen paralara çip takılması gerekecek ya da aldıkları TL’lerin seri no’larının not edilip, takip edilmesi…