Hi-Lev
New member
- Katılım
- 30 May 2021
- Mesajlar
- 273
Civitavecchia’da, kaos içinde
bir gemiye binme, bitmeyen bir itişme,
bir noktada, son araba bile
kalktı ve son geç gelen
podyumda duruyor. Onlar yaptı
Tezahürat alkışlarının ardından birisi “Bravo!” diye bağırdı.
Köprülerden başlangıç manevralarını izliyoruz
denize bakan bir araba park ederken,
mors kodunu yanıp sönmeye başlar,
bu bir selamlamadır. Hep aynı sıra.
Limanı tekrar terk ediyoruz.
Tekrar açık denize giriyoruz.
Tekrar Sardunya’ya odaklanalım.
Flaş için yarım saat.
Hareket eden yüzü aramak için etrafa bakıyorum,
hayır, hepimiz hipnotize edilmiş durumdayız.
Kim kime bir yaz gecesi bahtlı
bir kalbin attığı karanlık ekrana benziyor,
bir aşk feneri mi yoksa çocuğunuzun ilk yankısı mı?
Kim? Tüm gökyüzü bir monitör,
Samanyolu bile bizi hareket ettirmiyor,
ama ufkun kıvrımına vardıktan sonra,
sahil kaybolur, sadece gökyüzü ve deniz kalır.
Karanlıkta ve sessiz kalıyoruz.
Ama aşk hakkında konuşmak ne kadar az sürer?
Alida Maria Sessa
Kategorilenmemiş | Yorum yok “