Türkoğlu ilçesi Yeşilyöre Mahallesi’nde yaşayan 19 yaşındaki cam kemik hastası İkra İmalı, 1 buçuk yıl Türkoğlu’nda bir rehabilitasyon merkezinde fizyoterapist takviyesi alarak, ayaklarının üzerine basmaya başladı. Kendisi üzere cam kemik hastası olanlara bu yolda kararlı ve inanmaları gerektiğini söylemiş oldu.
19 yaşından daha sonra birinci kere da takviyesiz bir biçimde ayaklarının üzerine basmaya başladığını söyleyen İkra İmalı, “Ben 19 yaşındayım ve cam kemik hastasıyım. Bir buçuk yıldır rehabilitasyon merkezinde eğitim alıyorum. Buraya geldiğimde kendimde o gücü görmüyordum. Yalnızca emekliyordum. Özel gereksinimlerim da annemden, babamdan ve kardeşlerimden takviye alıyordum. Buraya geldikten daha sonra ayaklarıma, kollarıma kuvvetlendirme, yükler takılarak kendimi güçlendirdim. Birinci ayağa kalktığımda takviyesiz bastığımda, daha evvel ya hiç kalkamayacak üzere hissediyordum ve fizyoterapistim bana yapabilirsin dediğinde, ben yapamam demiştim. O birinci adımı attığımda yapabiliyormuşum dedim. Cam kemik hastası da bunu takviyesiz bir biçimde yapabiliyormuş. O an güya bir yerlerim kırılacakmış üzere hissettim fakat, kırılmadı. Demek ki olabiliyormuş. Kendi isteğimizle her şeyi başarabiliyormuşuz. 19 yaşından daha sonra birinci kere da takviyesiz bir biçimde ayaklarımın üzerine basmaya başladım. 19 yıldır güya bu biçimde hiç ayaklarımın üzerine basamayacakmış üzere hissediyordum. 1 buçuk yıl çalışma ile ayaklarının üzerinde tek başına durabiliyorsun. Cam kemik hastası olan arkadaşlarıma buradan seslenmek istiyorum. Bence onlar da bunu yapabilirler. Ayakları üzerinde durabilirler. Bir yerlerim kırılabilir diye korkmasınlar” dedi.
Fizyoterapist Ümmühan sarı ise, “İkra ile 1 buçuk yıldır birlikteiz. birlikte egzersizlerimize devam ediyoruz. Hoş ve keyifli bir müddetç devam ediyor. İkra epeyce azimli ve kararlı bu mevzuda. Hoş bir biçimde ilerliyor. Birinci başta bu biçimde değildi. Ailesi de fazlaca korkuyordu. Biz onlara süreci anlattık. Cam kemik hastası olduğundan dolayı bu vakte kadar hiç kalkmamış, yürüyememiş. Buna cüret edememiş. Biz bu durumda nasıl yaklaşılması gerektiğini bildiğimiz için, aileye de, İkra’ya da biz bu durumu anlattık. Evvel kas kuvvetini arttırdık, kemiklerimizi güçlendirdik. ondan sonrasında da yürümeye başladı. İkra buraya birinci geldiğinde sürünme biçimi emekliyordu. Günlük ömür aktivitelerinde ailesine hayli bağımlıydı. Toplumsal olarak daha çekimserdi. Kalabalık ortamlara girmekten epeyce çekiniyordu. Biz İkra’yı hem cesaretlendirdik, buraya gelerek hem ruh hali müspet manada inanılmaz derecede yükseldi tıpkı vakitte fizikî olarak değişik bir boyuta geçtik. Artık takviyesiz yürüyebiliyor. Günlük ömür aktivitelerinde ailesine daha az bağımlı. Kendi gereksinimlerini kendisi nazaranbiliyor. bu türlü hoş bir müddetcin içerisindeyiz. Daha da hoş yerlere ulaşacağımıza inanıyorum” diye konuştu.
19 yaşından daha sonra birinci kere da takviyesiz bir biçimde ayaklarının üzerine basmaya başladığını söyleyen İkra İmalı, “Ben 19 yaşındayım ve cam kemik hastasıyım. Bir buçuk yıldır rehabilitasyon merkezinde eğitim alıyorum. Buraya geldiğimde kendimde o gücü görmüyordum. Yalnızca emekliyordum. Özel gereksinimlerim da annemden, babamdan ve kardeşlerimden takviye alıyordum. Buraya geldikten daha sonra ayaklarıma, kollarıma kuvvetlendirme, yükler takılarak kendimi güçlendirdim. Birinci ayağa kalktığımda takviyesiz bastığımda, daha evvel ya hiç kalkamayacak üzere hissediyordum ve fizyoterapistim bana yapabilirsin dediğinde, ben yapamam demiştim. O birinci adımı attığımda yapabiliyormuşum dedim. Cam kemik hastası da bunu takviyesiz bir biçimde yapabiliyormuş. O an güya bir yerlerim kırılacakmış üzere hissettim fakat, kırılmadı. Demek ki olabiliyormuş. Kendi isteğimizle her şeyi başarabiliyormuşuz. 19 yaşından daha sonra birinci kere da takviyesiz bir biçimde ayaklarımın üzerine basmaya başladım. 19 yıldır güya bu biçimde hiç ayaklarımın üzerine basamayacakmış üzere hissediyordum. 1 buçuk yıl çalışma ile ayaklarının üzerinde tek başına durabiliyorsun. Cam kemik hastası olan arkadaşlarıma buradan seslenmek istiyorum. Bence onlar da bunu yapabilirler. Ayakları üzerinde durabilirler. Bir yerlerim kırılabilir diye korkmasınlar” dedi.
Fizyoterapist Ümmühan sarı ise, “İkra ile 1 buçuk yıldır birlikteiz. birlikte egzersizlerimize devam ediyoruz. Hoş ve keyifli bir müddetç devam ediyor. İkra epeyce azimli ve kararlı bu mevzuda. Hoş bir biçimde ilerliyor. Birinci başta bu biçimde değildi. Ailesi de fazlaca korkuyordu. Biz onlara süreci anlattık. Cam kemik hastası olduğundan dolayı bu vakte kadar hiç kalkmamış, yürüyememiş. Buna cüret edememiş. Biz bu durumda nasıl yaklaşılması gerektiğini bildiğimiz için, aileye de, İkra’ya da biz bu durumu anlattık. Evvel kas kuvvetini arttırdık, kemiklerimizi güçlendirdik. ondan sonrasında da yürümeye başladı. İkra buraya birinci geldiğinde sürünme biçimi emekliyordu. Günlük ömür aktivitelerinde ailesine hayli bağımlıydı. Toplumsal olarak daha çekimserdi. Kalabalık ortamlara girmekten epeyce çekiniyordu. Biz İkra’yı hem cesaretlendirdik, buraya gelerek hem ruh hali müspet manada inanılmaz derecede yükseldi tıpkı vakitte fizikî olarak değişik bir boyuta geçtik. Artık takviyesiz yürüyebiliyor. Günlük ömür aktivitelerinde ailesine daha az bağımlı. Kendi gereksinimlerini kendisi nazaranbiliyor. bu türlü hoş bir müddetcin içerisindeyiz. Daha da hoş yerlere ulaşacağımıza inanıyorum” diye konuştu.