İstanbul’da yaşayan Bilgen- Adem Ataş çiftinin 4 çocuğundan 2’ncisi olan Zilan Ataş, 9 aylıkken yüksek ateş şikayetiyle hastaneye kaldırıldı. Tedavisinin akabinde taburcu edilen Zilan, 6 yaşına geldiğinde yürüme kuvvetliğü çekmeye başladı. Yürürken düşmeye başlayan Zilan’ın halsizlik belirtilerinin artmasıyla Bilgen Ataş, çocuğunu hastaneye götürdü. Denetimlerinde Zilan’ın 9 aylıkken kızamık hastalığı geçirdiği, kızamık virüsünün ise beyne sıçradığı tespit edildi. Santral hudut sisteminde kızamık virüsüyle oluşan ilerleyici, ölümcül bir yavaş virüs enfeksiyonu olan Subakut Sklerozan Panensefalit (SSPE) teşhisi konulan ve hekimlerin en çok 1 yıl ömür biçtiği Zilan, 15 yaşına kadar zihinsel ve bedensel engelli olarak hayatını sürdürdü. 4 yıl evvel bitkisel hayata giren Zilan, makinelere bağlı olarak yaşamaya başladı.
‘ZİLAN, SAĞLIKLI BİR ÇOCUKTU’
Kızının 6 yaşına kadar sağlıklı olduğunu belirten Bilgen Ataş, hastalık sürecini şu biçimde anlattı:
Zilan 9 aylık bebekken ateşi çıktı ben de özel bir hastaneye götürdüm. Zilan’ın tedavisini yaptılar ve konutumuza döndük. Bu sırada Zilan kızarmaya başladı, kızımın durumunu görür görmez ben de tekrar tıpkı hastaneye götürdüm. Tabibin yanlış bir tedavi uyguladığını düşünerek, ‘Sen benim kızıma ne yaptın?’ dedim. Tabip bir şey yapmadığını söylemiş oldu lakin durumun ne olduğunu anlayamadık. Ben de öteki bir devlet hastanesine götürdüm. Burada kızımı 1 ay boyunca tedaviye aldılar ve kızımın içeriden kızamık geçirdiğini bunun da başlarda anlaşılamayacağını söylemiş olduler
‘3 AY YA DA 1 SENE YAŞAR DEDİLER’
Zilan’ın durumunun 6 yaşından daha sonra süratle kötüleştiğini ve tabiplerin kızının en çok 1 yıl yaşayacağını öngördüklerini söz eden Ataş, “Tedavisinin akabinde tekrar sağlıklı bir biçimde konutumuza döndük. 6 yaşına kadar hiç bir sorunumuz yoktu lakin bir gün istikrarını sağlayamamaya başladı. Ben de ‘çocuktur, düşebilir’ diye düşündüm. bir süre daha sonra yemek yerken kaşığını tutamamaya başladı. Ben de bu süreçte Zilan’ı incelemeye başladım ve artık başını da tutamamaya başladı. Pendik’teki hekimimize gittiğimizde, çocuk olduğu için bu biçimde şeylerin olabileceğini söylemiş oldu. Ben de Göztepe’de bir hastaneye götürdüm kızımı. Burada Zilan’ı 1 ay incelemeye aldılar ve kızımın SSPE hastası olduğunu söylemiş olduler. Hekim, ‘Senin kızın bir engelli adayı olacak, 3 ay ya da 1 sene yaşar, bekleme’ dedi” diye konuştu.
DOKTORLARDAN VE HEMŞİRELERDEN EĞİTİM ALDI
ondan sonrasında Bursa’ya taşındıklarını, bir süre daha sonra Zilan’ın hastalığının süratle ilerlediğini ve bitkisel hayata girdiğini belirten Bilgen Ataş, şöyleki konuştu:
Zilan o devir de sağlıklıydı, her şeyi anlıyor, konuşuyor ve yürüyordu. Lakin süreç motamot tabibimizin dediği üzere süratli bir biçimde oldu. Artık bakmamaya, bizi duymamaya, yürüyememeye başladı. Kızımın beyni silgiyle silinmeye başladı. Zilan, 2 yılın sonunda ağır bir engelli oldu. Ben kızımı konuta aldım ve bir süre daha sonra kendisini toplamaya başladı. Göz kontağı kuruyorduk, o periyot benim için fazlaca kıymetliydi. Başını tutmaya, yemek yemeye başladı kızım. Zilan, 10 yıl engelli yaşadı ve 4 yıl da hastalığı süratle ilerledi. Zilan’ın bu süreçte kalbi durdu, hastanede yeniden hayata döndürdüler. Boğazını açmaya çalıştıkları sırada da büsbütün bitkisel hayata geçti. Ben de kızımı meskene getirdim ve aldığım eğitimle kızıma konutta bakmaya başladım.
Kızına konutta bakabilmek için tabiplerden ve hemşirelerden eğitim aldığını söyleyen Ataş, “Doktorumuz bize Zilan’ın beyin vefatının gerçekleştiğini söylemiş oldu. Tabi bu biçimdelar hastanedeyken refleks göstermiyordu. Fakat son 2 yıldır kızım yavaş yavaş refleks göstermeye başladı. Ben bir ay hekimlerden ve hemşirelerden eğitim aldım. Çocuğuma nasıl bakabilirim, kötüleştiğinde nasıl müdahale edebilirim, hepsini öğrendim. Bana, ‘Sen kızının tabibi, nefesi olacaksın’ dedi doktorlarımız” sözlerini kullandı.
Başından ayrılmadığı Zilan’la sokakta gezeceği günlerin hayalini kurduğunu belirten Bilgen Ataş, “Engelli olmadan evvel en sevdiği dizi ‘Bez Bebek’ dizisiydi. Engelli olduktan daha sonra o dizinin müziklerini dinletmeye başladığımızda reaksiyon veriyordu. Bitkisel hayattaki kızım o dizinin müziklerini açtığımda reaksiyon veriyor. Zilan’ın bir gün ‘Anneciğim, uyanır mısın?’ diyerek beni uyandıracağı günü bekliyorum. Hayallerim var, ben kızımla gezemedim, kızım uyansın, ben ona ne isterse onu vereyim. Ben 4 yıldır bekliyorum, Zilan’ın her refleksi bana bir umut oluyor. Zilan, ‘Ben buradayım anne, ben varım’ diyor. Zilan, bir sabah uyanacak. Ben hava almak için bile dışarı çıkmıyorum, Zilan’ımın başından ayrılmıyorum. Tek beklentim, Zilan bir gün uyanacak ve biz bir günlük bile olsa dolu dolu yaşayacağız” dedi.
‘ZİLAN, SAĞLIKLI BİR ÇOCUKTU’
Kızının 6 yaşına kadar sağlıklı olduğunu belirten Bilgen Ataş, hastalık sürecini şu biçimde anlattı:
Zilan 9 aylık bebekken ateşi çıktı ben de özel bir hastaneye götürdüm. Zilan’ın tedavisini yaptılar ve konutumuza döndük. Bu sırada Zilan kızarmaya başladı, kızımın durumunu görür görmez ben de tekrar tıpkı hastaneye götürdüm. Tabibin yanlış bir tedavi uyguladığını düşünerek, ‘Sen benim kızıma ne yaptın?’ dedim. Tabip bir şey yapmadığını söylemiş oldu lakin durumun ne olduğunu anlayamadık. Ben de öteki bir devlet hastanesine götürdüm. Burada kızımı 1 ay boyunca tedaviye aldılar ve kızımın içeriden kızamık geçirdiğini bunun da başlarda anlaşılamayacağını söylemiş olduler
‘3 AY YA DA 1 SENE YAŞAR DEDİLER’
Zilan’ın durumunun 6 yaşından daha sonra süratle kötüleştiğini ve tabiplerin kızının en çok 1 yıl yaşayacağını öngördüklerini söz eden Ataş, “Tedavisinin akabinde tekrar sağlıklı bir biçimde konutumuza döndük. 6 yaşına kadar hiç bir sorunumuz yoktu lakin bir gün istikrarını sağlayamamaya başladı. Ben de ‘çocuktur, düşebilir’ diye düşündüm. bir süre daha sonra yemek yerken kaşığını tutamamaya başladı. Ben de bu süreçte Zilan’ı incelemeye başladım ve artık başını da tutamamaya başladı. Pendik’teki hekimimize gittiğimizde, çocuk olduğu için bu biçimde şeylerin olabileceğini söylemiş oldu. Ben de Göztepe’de bir hastaneye götürdüm kızımı. Burada Zilan’ı 1 ay incelemeye aldılar ve kızımın SSPE hastası olduğunu söylemiş olduler. Hekim, ‘Senin kızın bir engelli adayı olacak, 3 ay ya da 1 sene yaşar, bekleme’ dedi” diye konuştu.
DOKTORLARDAN VE HEMŞİRELERDEN EĞİTİM ALDI
ondan sonrasında Bursa’ya taşındıklarını, bir süre daha sonra Zilan’ın hastalığının süratle ilerlediğini ve bitkisel hayata girdiğini belirten Bilgen Ataş, şöyleki konuştu:
Zilan o devir de sağlıklıydı, her şeyi anlıyor, konuşuyor ve yürüyordu. Lakin süreç motamot tabibimizin dediği üzere süratli bir biçimde oldu. Artık bakmamaya, bizi duymamaya, yürüyememeye başladı. Kızımın beyni silgiyle silinmeye başladı. Zilan, 2 yılın sonunda ağır bir engelli oldu. Ben kızımı konuta aldım ve bir süre daha sonra kendisini toplamaya başladı. Göz kontağı kuruyorduk, o periyot benim için fazlaca kıymetliydi. Başını tutmaya, yemek yemeye başladı kızım. Zilan, 10 yıl engelli yaşadı ve 4 yıl da hastalığı süratle ilerledi. Zilan’ın bu süreçte kalbi durdu, hastanede yeniden hayata döndürdüler. Boğazını açmaya çalıştıkları sırada da büsbütün bitkisel hayata geçti. Ben de kızımı meskene getirdim ve aldığım eğitimle kızıma konutta bakmaya başladım.
Kızına konutta bakabilmek için tabiplerden ve hemşirelerden eğitim aldığını söyleyen Ataş, “Doktorumuz bize Zilan’ın beyin vefatının gerçekleştiğini söylemiş oldu. Tabi bu biçimdelar hastanedeyken refleks göstermiyordu. Fakat son 2 yıldır kızım yavaş yavaş refleks göstermeye başladı. Ben bir ay hekimlerden ve hemşirelerden eğitim aldım. Çocuğuma nasıl bakabilirim, kötüleştiğinde nasıl müdahale edebilirim, hepsini öğrendim. Bana, ‘Sen kızının tabibi, nefesi olacaksın’ dedi doktorlarımız” sözlerini kullandı.
Başından ayrılmadığı Zilan’la sokakta gezeceği günlerin hayalini kurduğunu belirten Bilgen Ataş, “Engelli olmadan evvel en sevdiği dizi ‘Bez Bebek’ dizisiydi. Engelli olduktan daha sonra o dizinin müziklerini dinletmeye başladığımızda reaksiyon veriyordu. Bitkisel hayattaki kızım o dizinin müziklerini açtığımda reaksiyon veriyor. Zilan’ın bir gün ‘Anneciğim, uyanır mısın?’ diyerek beni uyandıracağı günü bekliyorum. Hayallerim var, ben kızımla gezemedim, kızım uyansın, ben ona ne isterse onu vereyim. Ben 4 yıldır bekliyorum, Zilan’ın her refleksi bana bir umut oluyor. Zilan, ‘Ben buradayım anne, ben varım’ diyor. Zilan, bir sabah uyanacak. Ben hava almak için bile dışarı çıkmıyorum, Zilan’ımın başından ayrılmıyorum. Tek beklentim, Zilan bir gün uyanacak ve biz bir günlük bile olsa dolu dolu yaşayacağız” dedi.